Wyświetleń:

wtorek, 7 kwietnia 2015

38. Inny sposób na święta, Pen y Fan, Wodospady, Brecon Beacons, 4-6.IV.

Każde święta w zasadzie spędzałem tak samo. Te postanowiłem spędzić trochę inaczej. Dokładając zbliżające się urodziny Moniki, w zasadzie wszystko było jasne. Wybór padł na Brecon Beacons. Już tam byłem, ale przecież nie widziałem wszystkiego, zresztą dalej nie widziałem, to też właśnie tam się wybraliśmy.

DZIEŃ 1

Tak, jak poprzednim razem zaczęliśmy wyjście z Brecon. W samym miasteczku nie bawiliśmy zbyt długo. Już je oglądałem. Kierunek Pen y Fan.


Kilka kilometrów polnymi drogami, aż docieramy do granicy parku. po drodze trafia się wodospad.


Już na początku właściwie wyprawy mam dość plecaka. Jeden z gorszych zakupów, plecak wz 97. Doprawdy, mój wcześniejszy A.L.I.C.E. był bez porównania lepszy. Czas go wywalić w końcu..

Pierwsze widoki zapowiadały się ciekawie.

Cribyn


Pen y Fan nie jest jakoś specjalnie duży, tylko 886 m, ale jest on największy w Brecon Beacons. Zresztą metry nie są wszystkim. Wszystko zależy jaka jest wysokość względna. Tutaj widać te różnice.

Cribyn

Pen y Fan

Nie mam pojęcia ile zeszło nam z dojściem, robił się już popołudnie. Zaczęliśmy rozglądać się za jakimś miejscem na nocleg. Założeniem na dzisiaj był właśnie Pen y Fan, oraz zrobić ognisko. Z tego zrezygnowaliśmy, nie było w pobliżu lasu. Problemem był również brak wody. Jak pamiętacie, pisałem już w zeszłym roku o stanie wód w tym parku. 
Akurat mieliśmy w pobliżu staw, Llyn Cwm Llwch, kolejny ruch zakładał więc dotarcie właśnie tam.

Droga dalej prowadziła przez Corn Du. Nawet nie zauważyliśmy kiedy tam weszliśmy.




Plan uległ zmianie. Zbliżający się zachód słońca wydawał się atrakcyjniejszy, niż bliskość wody. Rozbiliśmy się obok kamienia pamiątkowego, w miejscu gdzie w 1900 roku został znaleziony martwy Tommy Jones. Miał 5 lat.

Corn Du


Zachód słońca nas nie zawiódł. Było zimno.



DZIEŃ 2

Zimna noc. Na nogach już o 7 byliśmy, choć o dziwo na zewnątrz było cieplej niż w namiocie. 
Plan na dzisiaj zakładał dotarcie do wodospadów.
Śniadanie i w drogę. Zapowiadała się piękna pogoda.


Llyn Cwm Llwch

 Typowy wygląd parku..


Kierunek Canolfan y Bannau, gdzie chwilę odpoczęliśmy. Stamtąd kierunek Fan Fawr. Po drodze na przykład można spotkać dzikie konie.


Idąc dalej nie wiadomo kiedy już się jest na następnym szczycie.


Wejście, to była ciężka sprawa..

Kolejnym przystankiem był Ystradfellte Reservoir. Grzało..




Skończyła się zabawa, a zaczęły się pola..i owce, i bagna. Tak wypadała nam trasa w kierunku wsi Ystradfellte.

 Czas..

Co poniektórzy twierdzą nawet, że goniły nas owce..

W Ystradfellte, rozmowa z miejscowymi. po raz kolejny stwierdzam, że Walijczycy są w porządku.
St Mary's Church

W bardzo bliskiej odległości wsi są jaskinie. 

Jaskinia, przez którą przepływa potok. Takiej jeszcze nie widziałem.


Tu druga..

Idąc kawałek dalej widzimy kolejne jaskinie, oraz wylot tej jaskini pierwszej..




Wylot..

Jeśli chodzi o wodospady, to mieliśmy w zamiarze te same co w zeszłym roku. Chciałem je pokazać Monice, a i sam byłem ciekaw czy bardzo się zmieniły.

Na pierwszy ogień poszedł Sgwd Clun - gwyn.



Jedyne co, wtedy był nieco większy, ale wrażenie i tak zrobił..

Dzień się nam powoli kończył, a do miejsca planowanego noclegu był jeszcze kawałek, zmieniłem szybko decyzję, W końcu nie miało to większego znaczenia. Miał być las i jakiś wodospad.
Następny w kolejności był Sgwd y Pannwr, gdzie postanowiliśmy już zostać. Miejsce na obozowisko wymarzone - płasko, woda zaraz obok, las, oraz w kotlince, gdzie nikt nas nie zobaczy. Cudo.



Ognisko średnio się udało, bardzo wilgotne drzewo było. Więcej dymu, niż ognia. Wrzuciliśmy grule w żar, i położyliśmy się spać.

DZIEŃ 3

Ziemniaki się nam spaliły, przyszło zjeść coś innego. Złożyliśmy obóz, i tuż przed samym wyjściem pojawiło się nam słońce.





Największą atrakcją parku, jeśli chodzi o wodospady, jest bez wątpienia Sgwd yr Eira. To był mój prezent urodzinowy.
Chcący iść dalej, trzeba przejść za wodospadem.





Następnym przystankiem była wieś Pontneddfechan
Po drodze mijamy Sychryd Waterfall, oraz znajdująca się zaraz obok kopalnię, gdzie wydobywano krzemionkę.




Craig y Dinas

Pontneddfechan to fajne miejsce do życia. Wodospady, lasy, jaskinie, wspinaczka, no mnóstwo rzeczy do robienia.
Jak kiedyś i teraz był problem z wydostaniem się ze wsi, a akurat było nam to potrzebne. Nic, trzeba było załatwiać transport.
Wyprawa się jednak jeszcze nie skończyła, ruszyliśmy dalej. Teraz zmierzaliśmy do wodospadu Gwladus.


Kolejny jest Scwd Ddwli, oraz kilka innych bez nazwy, w tym jeden zasługujący na pokazanie.

Scwd Ddwli



Wracając drugą stroną rzeki można znaleźć więcej pozostałości przeszłości.




Wyjście udane. Szkoda tylko, że tak krótko.